CHICAGO, BİR ARA…

Regan için insanlar tahmin edilebilir ve sıkıcıydı,

buna kendisi de dahildi…Varoluşun kasvetiyle

dürtülerine göre yaşayarak, her acele kararın

ardından yeni, alternatif bir zaman çizelgesinin

yaratıldığını hayal ederek başa çıkıyordu.

Aldo’ya göreyse dünya rahatsız edici derecede

kaotikti. Günlerini bir rutin duvarı örerek geçirmeyi

tercih ediyordu; onu ayakta tutan kurallar ve

formüllerdi. Bunlar olmadan varlığının çökeceğine

inanıyordu.

Bu iki kişi Sanat Enstitüsü’nde tesadüfen karşılaşmışlardı.

Karşılaşmalarından önce adam yıkıcı

düşüncelerini zaman yolculuğuyla ilgili takıntılı

hesaplamalarla yöneten bir doktora öğrencisiydi.

Kadın ise mahkeme kararıyla psikoterapi gören bipolar

bir sahte ressamdı. Hikâyenin sonunda ise bu

bilgiler gerçek olarak kalacaktı. Ancak bu, sonlarla

ilgili bir hikâye değildi.

Regan ve Aldo için hayat, kaçınılmazlığın planlarına

boyun eğmekten ibaretti… ta ki ikisi tanışana

kadar. Peki, bir yabancıyla yapılan altı konuşma,

tüm simülasyonu sarsıcı bir şekilde